Forfaðirinn (Homo cyclosis neandertalis)
Í upphafi var ekkert. En þann 27.febrúar 3013 fyrir Krist, fann Ogg Chromoly, upp fyrsta reiðhjólið. Tilgangurinn með þessu reiðhjóli var fyrst og fremst sá að ná meiri afköstum við matarsöfnun og síðast en ekki síst til þess að geta hjólað af sér risaeðlur og önnur rándýr. Þetta fyrsta reiðhjól samanstóð aðallega úr graníti og forneðlubeinum. Hjólið vó 537 kg.
Krossfarinn (Homo cyclancelot crusatus)
Næsta markverða breytingin á tegundinni, kom fram í Evrópu um 1140, þegar að Tour de France, markgreifi, smíðaði sér reiðhjól til fyrstu krossfarar sögunnar. Þetta hjól var smíðað úr tré og járni. Markgreifinn er sá fyrsti af tegundinni homo cyclosis sem notaði hjálm. Markvert þykir að hjólið vó aðeins 216 kg.
Nútímamaðurinn (Homo cyclosis popularis)
Nútímahjólreiðamaðurinnkom fram í Kína 1875, þegar kínverski járnsmiðurinn Chong BicycLing hóf að fjöldaframleiða reiðhjól úr miklum birgðum af járnmatarprjónum, sem hann sat uppi með, eftir misheppnaða söluherferð í Skandínavíu. Það er honum að þakka að reiðhjólið var að almenningseign, í fyrsta skipti í sögunni.
Á síðustu árum hafa svo komið fram fjölmargar tegundir hjólreiðamanna. Má jafnvel tala um stökkbreytingar í sumum tilvikanna. Hér á eftir verða talin upp tvö afbrigði.
Fjallahjólreiðamaðurinn (Homo mountainbikus extremus)
Þessi hjólreiðamaður er búinn að útbúa hjólið sitt þannig að hann kemst allt. Hann er sjálfum sér nógur og er fær um að komast af uppi á fjöllum án nokkurs samneytis við aðra menn. Helstu einkenni tegundarinnar eru mjög breið dekk á hjólinu, og í staðinn fyrir húð hefur hann þróað með sér dökkt, teygjanlegt efni (lycra). Tegund þessi er orðin mjög útbreidd um heim allan í dag.
Borgartegundin (Cyclus urbanis CO2)
Tegund þessi hefur þróað með sér öndunarfæri sem þola mikið magn koltvísýrings í langan tíma. Einnig hefur hún náð mikilli færni í að komast leiðar sinnar þrátt fyrir að umhverfið sér honum fjandsamlegt og geri ekki ráð fyrir honum. Er þetta til marks um geysilega aðlögunarhæfni tegundarinnar. Tegundinni hefur fjölgað ört, og má gera ráð fyrir að með tímanum mun fjöldi tegundarinnar hafa margvísleg áhrif á umhverfið. T.d. hreinna loft betri hjólreiðasamgöngur og fækkun á tegundinni homo autodependis.
Erfitt er að ímynda sér hvernig tegundin homo cyclosis mun þróast í framtíðinni. Þó höfum við uppi tilgátur um það, byggðar á vísindalegum forspám.
Hjólreiðamaður framtíðarinnar (Homo cyclosis carbonfiberus)
Gera má ráð fyrir að hjólreiðamaður framtíðarinnar verði með töluvert stærri lungu en í dag og munu háþróaðir fætur hans geta snúist á allt að 450 rpm. Húð hans mun trúlega hafa breyst mikið. Hún verður bæði vatnsheld, vindheld, með góðri hitaeinangrun og útöndun. Þetta gerir það því að verkum að hjólreiðaföt verða að lokum óþörf í framtíðinni. Líkaminn hefur tekið á sig straumlínulögun, og eitt helsta einkennið er, að í stað maga og neðstu rifbeina. er komið loftgat til að minnka vindmótstöðu. Matarræði hans samanstendur aðallega af teflon-feiti og trefjum.
Dr.P.MagnússonphiL.cand.mag.cycloraed. hd.XTR.
Dr.Þ.H.Gröndalphil., cand.mag.cyclops-ycolog.Phd.XTR.
Unnið við hjólreiðaskor Alþýðuverkamannaháskóla hinnar eilífu kvöldnúðlu, í borginni Xy, í alþýðulýðveldinu Kína.(Hluti af 23. fimm ára áætlun hins algóða og eilífa leiðtoga Deng Xiao Ping.)
Teikningar Jón Örn Bergsson
Birtist fyrst í Hjólhestinum 2. tbl. 5. árg. maí 1996