Jæja krúttin mín nú kemur sagan um drenginn sem ákvað að fara í hjólreiðaferð með Íslenska fjallahjólaklúbbnum til Úlfljótsvatns sumarið 1999. Drengurinn pakkaði öllu niður í tösku á föstudagskvöld og gerði allt klárt. Á laugardagsmorgun var fengið sér í gogginn og hjólað af stað með viðkomu í vinnunni þar sem drengurinn þurfti að klippa nokkra hausa áður en lagt var í hann. Jæja allt tók þetta nú enda og steig drengurinn á bak og lagði af stað áleiðis að Árbæjarsafni þar sem allir ætluðu að hittast og leggja á ráðin hvernig við ættum að hjóla þetta og niðurstaðan var að við áttum að fara áfram. Fjölmenni var í ferðinni og lögðum við af stað í lögreglufylgd út úr bænum vegna þess að það var mikið af börnum með í för bæði á hjólum og í aftanívögnum svo það varð að fara varlega í allri bílaumferðinni.

Það var sumarið 1996 sem ég ákvað að hjóla hluta af vestfjörðunum og ákvað ég að byrja að hjóla við Brjánslæk og tók ég ferjuna Baldur yfir Breiðarfjörð sem er gríðarlega fallegt svæði og ætti fólk að setja slíka ferð á planið hjá sér þó það væri ekki nema bara fram og til baka. En hvað um það. Ferðin byrjaði í Stykkishólmi þar sem ferjan var tekin og hjóleríið byrjaði í Brjánslæk.

Hér eru svipmyndir frá opnun hjóla- og göngustígsins í Mosfellsbæ. Það var klippt á borðann við Korpubrúna á laugardaginn 22. sept. og margir mættu og hjóluðu síðan með hópnum að íþróttamiðstöðinni í Mosfellsbænum.

Þetta var líka dagur sem notaður var víða í Evrópu til að hvetja fólk til að skilja einkabílinn eftir heima og kynna um leið hvaða aðrir valkostir eru í boði og þá umtalsverðu kosti sem þeim fylgir. Um þetta má lesa hér: www.22september.org  en klúbburinn hefur líka fróðleik á íslensku um þessi málefni á vef sínum á síðu sem við köllum "Hugsað til framtíðar"  Kynnið ykkur málin og myndið ykkur skoðanir byggðar á staðreyndum.

Páll Guðjónsson, vefstjóri ÍFHK

Sumir eiga bíla og aka þeim, eins og þeim þóknast um landið. En við getum ekki öll átt bíla. Það er heldur ekki nauðsynlegt. Áætlunarbílar ganga um alla helztu vegi. En auðvitað fer áætlunarbíll aðeins þá leið, sem honum er ætlað að fara. Og ekki er hann að stanza, til að lofa okkur að skoða Dettifoss, Ásbyrgi, Dimmuborgir eða hellana við Ægissíðu. Og enn síður fer hann heim í hlað til allra kunningja, sem okkur langar til að sjá. Hann bíður heldur ekki þar til þokunni léttir, svo við getum séð Herðubreið eða Tindastól.

Valmynd